مقایسه اثر کلسیم سولفات و کلرید فریک در کنترل خونریزی طی جراحی کبدی؛ مطالعه مدل حیوانی

زمینه و هدف: کنترل خونریزی پارانشیمی خصوصاً بافت کبد علی رغم پیشرفت علم جراحی، کماکان یکی از چالشهای روبروی جراحان برای حفظ جان بیماران میباشد. بنابراین معرفی یک روش موثر در کنترل خونریزی کبدی یکی از اولویتهای پژوهشی میباشد. این مطالعه بهمنظور مقایسه اثر هموستاتیک کلرید فریک و کلسیم سولفات در کنترل خونریزی بافت پارانشیمی کبدی موش انجام گردید. روش بررسی: در این مطالعه تجربی 70 سر موش نر صحرایی ویستار بهصورت تصادفی ساده در 7 گروه 10 تایی قرار داده شدند. بر روی کبد هر موش برشی به طول 2سانتیمتر و عمق 5/0 سانتیمتر داده شد و زمان هموستاز با استفاده از غلظتهای مختلف کلسیم سولفات، کلرید فریک (15، 25، 50 درصد) و روش کنترل نیز (بخیه زدن) اندازهگیری شد. بافت کبدی از نظر تغییرات پاتولوژی نیز پس از یک هفته مورد بررسی قرار گرفت. در نهایت زمان بهدست آمده برای برقراری هموستاز در 7 گروه وارد نرم افزار spss شده و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس، آزمون مقایسه چندگانه تعقیبی و همچنین آزمون من ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: میانگین زمان هموستاز در گروههای غلظتی کلسیم سولفات 50، 25 و 15 درصد به ترتیب94/0±00/8، 88/1±70/20 و27/2± 10/36 ثانیه بود و در گروههای غلظتی کلرید فریک 50، 25 و 15 درصد بهترتیب 71/1±50/15، 06/2±40/29 و32/3±20/49 و در گروه کنترل (بخیه) میانگین زمان هموستاز 30/7±30/91 بود. زمان برقراری هموستاز ناشی از گروههای غلظتی کلسیم سولفات و کلرید فریک از گروه کنترل (بخیه زدن) به صورت معناداری کمتر بود (p= 0/004). زمان برقراری هموستاز ناشی از گروههای غلظتی کلسیم سولفات از گروه کلرید فریک بهصورت معنادار کمتر بود (p = 0/009). مطالعه پاتولوژی بیشترین فراوانی را در گریدهای پایین التهاب بر اساس گریدبندی تعریف شده نشان داد. نتیجه گیری: کلسیم سولفات و کلرید فریک نسبت به روش بخیه در کنترل خونریزی کبدی به زمان کمتری برای برقراری هموستاز نیاز دارند و کلسیم سولفات نیز نسبت به کلرید فریک ماده هموستاتیک موثرتری در کنترل خونریزی کبد در موش می باشد.